Bark jest stawem bardzo podatnym na urazy, zwłaszcza zwichnięcia (wybicia), do których dochodzi najczęściej na skutek upadku na ramię. Głowa kości ramiennej ulega wtedy przemieszczeniu, co wywołuje silny ból i obrzęk. Podobne objawy dają inne kontuzje, na przykład uszkodzenie stożka rotatorów, zapalenie kaletki maziowej czy niestabilność barku. Nie każdy z tych urazów wymaga leczenia chirurgicznego, w niektórych przypadkach jest ono jednak koniecznością. O doborze odpowiedniej metody leczenia decyduje oczywiście lekarz ortopeda.
Jakie są wskazania do artroskopii barku?
Łagodne urazy w obrębie stawu barkowego, takie jak niewielka niestabilność czy zapalenie kaletki, można całkiem skutecznie wyleczyć za pomocą zabiegów fizjoterapeutycznych: izometrycznych, kinezyterapeutycznych i proprioceptywnych. O leczeniu operacyjnym decyduje lekarz tylko wtedy, gdy ma do czynienia z dużym urazem lub bardzo zaawansowanym schorzeniem typu zwyrodnieniowego, z którymi nie jest w stanie poradzić sobie fizjoterapia. Wtedy konieczna jest artroskopia barku.
Jak wygląda artroskopia stawu barkowego?
Artroskopia barku to małoinwazyjny, ale dość skomplikowany zabieg endoskopowy polegający na wykonaniu minimalnych, zaledwie kilkumilimetrowych nacięć w tkance, a następnie wprowadzeniu przez nie narzędzi chirurgicznych i usunięcie przy ich użyciu dysfunkcyjnych zmian w obrębie stawu. Wszystko trwa od 30 do 60 minut, w zależności od tego, jak trudne do usunięcia są zmiany, i odbywa się w znieczuleniu miejscowym, co stanowi mniejsze obciążenie dla pacjenta. Artroskopia stawu barkowego ma też tę zaletę, że pozostawia po sobie jedynie małe blizny i nie wymaga długiego pobytu w szpitalu. Więcej na sport-klinika.pl
Czy konieczna jest rehabilitacja po takim zabiegu?
Artroskopia stawu barkowego nie jest tak inwazyjnym zabiegiem jak zwykła operacja, ale mimo wszystko wskazana jest po niej rehabilitacja. Ważną rolę odgrywają w niej wspomniane wcześniej ćwiczenia fizjoterapeutyczne, które mają za zadanie wzmocnić osłabiony staw. Dzięki nim bark szybciej odzyska pełną ruchomość, pacjent zaś będzie mógł wrócić do swojego normalnego życia.