Marina Abramović to kobieta, o której się zrobiło głośno, gdy do kin wszedł firm o tytule „The Artist is Present”. W 2010 roku dyskusje na temat oraz wokół samej performatyki zaczęły być dyskursem żywych wychodzącym z akademickich kręgów. Mało kto wie, ale Marina jest nazywana babcią performance’u.
Dokonania zawodowe
Marina Abramović przez naprawdę wielu krytyków jest wpisywana w nurt konceptualnej sztuki. Ten nurt sztuki, który zasadza się na eksponowaniu procesu twórczego, odrzucił sam prymat przedmiotu oraz na piedestale postawił idee, przy mocnym jednocześnie podkreśleniu charakteru intelektualnego twórczości. Nie trudno jest się nie zgodzić, że sama działalność artystki jednak jest bardzo filozoficzna.
Karierę rozpoczęła w 1974 roku od serii „Rythm”, przechodząc do jej przełomowego performane’u pod tytułem „Artist is present”. Działalność Mariny była komentowana często, chociaż w książce „Estetyka performatywności”, w której badaczka ta analizuje sam sposób, w który Abramović znosi barierę pomiędzy artystą i widzem. Jednym z analizowanych oraz głównym przez nią tak zwanych performance’ów właśnie jest „Rythm”. Wówczas artystka zaczęła przekraczanie pewnych granic społecznych, które wywołały stany niewygodne takie jak: okrucieństwo, ból oraz wstręt.
Szczegóły
Marina Abramović umieściła w sali galeryjnej stół, na nim siedemdziesiąt dwa przedmioty. Wśród nich znajdują się między innymi jedna kula, pistolet, skalpel, nożyczki, bat oraz biurko. Obok na tabliczce była widoczna informacja, że publiczność może w sposób dowolny użyć tychże przedmiotów wobec artystki. Marina się ustawiła za stołem oraz czekała biernie na oprawców. Tak stała przez sześć godzin, a kolejne osoby podchodziły oraz robiły co tylko z jej ciałem chciały. Na początku nieśmiało, a później odważniej i odważniej. W ten sposób nauczyła się, że jeśli zostawi publiczności decyzję, może to ją zabić.
Pocięli jej ubrania, jedna z osób przystawiła do skroni pistolet, kłuli w brzuch kolcami, inna zabrała pistolet. Po czasie wyznaczonym Marina zaczęła już iść w stronę publiczności. Wszyscy uciekali, tak jakby zobaczyli jakiegoś ducha. Tenże eksperyment na celu miał ukazanie, że w sytuacjach określonych w ludziach budzi się bestia oraz jest ona zdolna do tego wszystkiego.
Na sam koniec zaznaczmy, że Marina Abramović urodziła się w 1946 roku w Belgradzie. Jej ojcem był Vojin, który był wojennym bohaterem oraz także członkiem gwardii elitarnej prezydenta Tito. Z kolei jej matka – Danica była dyrektorem Muzeum Rewolucji oraz historykiem sztuki.