Czynników, które są zagrożeniem bezpośrednim dla zwierząt jest naprawdę wiele. Obok rozumianych szeroko niezakaźnych przyczyn, dużą część stanowią te, które są wywoływane przez zakaźne choroby. Jedną z najbardziej groźnych chorób, które powodują sporą liczbę zgonów, jest parwowiroza. Jej przebieg ostry niestety idzie w parze z popularnością, dlatego jest to bardzo istotna chorobowa jednostka.

Charakterystyka parwowirozy

Parwowirus, który jest odpowiedzialny za ten problem namnaża się bezpośrednio w komórkach nabłonka cienkiego jelita zarażonych zwierząt oraz jest obficie siany razem z kałem do środowiska. Szczególnie istotną sprawą, która decyduje także o zjadliwości silnej wirusa, jest jego spora odporność na środowiskowe czynniki oraz także czynniki dezynfekcyjne, co niewątpliwie decyduje o naprawdę dużej przeżywalności patogenu oraz jego trudnym niszczeniu przy wykorzystaniu standardowych środków chemicznych.

Poza ekspozycją na sam patogen, istnieje jeszcze cały szereg czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania. Do nich między innymi należą: zagęszczenie nadmierne zwierząt, niekorzystnymi mikroklimatycznymi warunkami, spadek odporności wywołany dużym stresem czy też inwazją wewnętrznych pasożytów.

Objawy parwowirozy

Objawami podstawowymi, które są zauważalne przy chorobie jaką jest parwowiroza to głównie bardzo silna osowiałość, intensywne wymioty, brak apetytu czy też silna biegunka, która często może zawierać niewielkie ilości krwi, a w niektórych przypadkach przypomina posokę krwistą. W związku ze sporą ilością wody traconej oraz elektrolitów, dochodzi bardzo szybko do odwodnienia. Powikłaniem bardzo groźnym może być nawet wgłobienie jelita, a także niedrożność.

Temperatura w przebiegu tej choroby osiąga najczęściej skrajne wyniki. W okresie początkowym dochodzi do silnego podwyższenia, aby wskutek wyniszczenia silnego doszło do mocnej hipotermii. Poza charakterystycznymi objawami dla pokarmowego przewodu mamy nierzadko do czynienia z dusznościami czy też zachłystowym zapaleniem płuc.

Musimy również zaznaczyć, że tak zwane siewstwo wirusa z kałem bardzo szybko się pojawia, bo już w trzecim dniem od zarażenia i utrzymywać się może nawet do miesiąca. Dlatego tenże wirus powszechnie występuje w naszym środowisku. Rozpoznanie choroby zbyt wiele trudności nie przynosi, ponieważ poza objawami klasycznymi znajdziemy na rynku komercyjne testy. Na podstawie wymazu próbki kału są w stanie wykryć tego wirusa. Warto takie badanie wykonać, aby mieć pewność.