Anna Czerwińska – historia życia i osiągnięcia polskiej alpinistki

Anna Czerwińska to wybitna alpinistka i himalaistka, która zapisała się w historii Polski swoją siłą i determinacją. Zdobyła sześć ośmiotysięczników i jako pierwsza Polka weszła na Koronę Ziemi. Ma na koncie trudne technicznie wspinaczki w Tatrach, Alpach, Himalajach i Karakorum, głównie w zespołach kobiecych. Swoimi dokonaniami chciała udowodnić, że nie jest gorsza od wspinających się mężczyzn.

Anna Czerwińska — historia życia polskiej alpinistki

Anna Czerwińska urodziła się 10 lipca 1949 roku w Warszawie. Za namową rodziców ukończyła studia farmaceutyczne, uzyskując w 1976 roku tytuł doktora nauk farmakologicznych. Wyuczony zawód porzuciła jednak dla gór. Wspina się od roku 1969. Zaczynała od taternictwa, jako jedyna kobieta ukończyła kurs jaskiniowy. Kolejne wyzwania postawiła sobie w Alpach, Himalajach i Karakorum. Od 1990 roku realizowała program Korona Ziemi, który ukończyła sukcesem dziesięć lat później.

W 2000 roku, jako druga Polka stanęła na szczycie Mount Everest. Była wtedy najstarszą kobietą, która zdobyła ten himalajski szczyt. W tamtych czasach kobiety uznawano za słabsze, przez co często były marginalizowane. Nie pozwalano im wspinać się w bardziej znaczące miejsca, nie mogły również uczestniczyć w niebezpiecznych wyprawach. Czerwińska buntowała się przeciw takiemu traktowaniu, wierzyła we własne siły i możliwości. Podjęła walkę o możliwość zdobywania wyższych gór, bo uważała, że wspina się nie gorzej od mężczyzn.

W swoich wyprawach stawiała na kobiety i to z nimi tworzyła głównie zespoły. Udany duet tworzyła z Krystyną Palmowską, z którą uczestniczyła w wyprawach w Tatry, Alpy, Dolomity oraz w Himalaje. Alpinistka zawsze podkreśla, że w górach dobry partner jest ważniejszy niż idealnie dobrany sprzęt. Wspinała się również z Wandą Rutkiewicz, jednak nie zgadzała się z jej poglądami i dochodziło między nimi do spięć.

Czerwińska miała m.in. 3 wstrząsy mózgu, 2 kontuzje kolana, a także złamany kręgosłup. Ciężko pracowała przy rehabilitacji, aby wyjść z tych obrażeń i móc nadal się wspinać. W 2004 roku decyzją prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odznaczono ją Srebrnym Krzyżem Zasługi, za zasługi dla polskiego taternictwa i alpinizmu, a także za popularyzowanie sportu wspinaczkowego. W 2019 roku otrzymała Medal Kalos Kagathos za wybitne osiągnięcia sportowe. Jest członkinią honorową Polskiego Związku Alpinizmu.

Anna Czerwińska — osiągnięcia

Tatry i Alpy

Wraz z Krystyną Palmowską wspięła się najkrótszymi trasami na wierzchołki Tatr, tzw. direttissima północno-wschodniej ściany Kazalnicy Mięguszowieckiej oraz północno-wschodniej ściany Małego Młynarza. W 1991 roku samotnie przeszła Grań główną Tatr, która liczy 75 kilometrów długości.
W 1977 roku wraz z Krystyną Palmowską wspięła się na północną ścianę Matterhornu. Jest to szczyt w Aplach Pienińskich o wysokości 4478 m n.p.m. Rok później do duetu dołączyły Irena Kęsa i Wanda Rutkiewicz, które dokonały pierwszego kobiecego zimowego przejścia po północnej ścianie Matterhornu.

Himalaje i Karakorum

W 1979 roku wzięła udział w pierwszym kobiecym wejściu nową drogą na Rakaposhi, czyli szczyt w Pakistanie o wysokości 7788 m n.p.m. Było to drugie w historii wejście na tę górę. W polskiej wyprawie uczestniczyli także mężczyźni: Tadeusz Piotrowski, Andrzej Bieluń, Jacek Gronczewski oraz Jerzy Tillak.
Latem 1983 roku wraz z Krystyną Palmowską wspięła się na Broad Peak. Anna Czerwińska osiągnęła Rocky Summit, czyli przedwierzchołek mierzący 8028 m n.p.m. Jej partnerka zdobyła wierzchołek góry.
15 lipca 1985 roku kobieca drużyna w składzie: Czerwińska, Rutkiewicz i Palmowska, zdobyła szczyt Nanga Parbat mierzący 8126 m n.p.m. Jest to dziewiąty co do wysokości szczyt świata, zdobyty po raz pierwszy przez zespół kobiet.
W 1986 roku dotarła do 8200 m n.p.m. na K2. Przeszła nową drogą do Magic Line. Do szczytu nie udało się dojść zespołowi, ponieważ nastąpiło pogorszenie pogody. Z trudem udało im się zejść i ocalić życie. Zdobycie K2 jest niespełnionym marzeniem Czerwińskiej.
21 maja 2000 roku wspięła się na szczyt Mount Everest – 8848 m n.p.m., ustanawiając tym samym rekord. Czerwińska była drugą Polką (po Wandzie Rutkiewicz), która weszła na szczyt góry. Dokonała tego jako pięćdziesięciolatka, udowadniając, że marzenia nie mają kresu. Alpinistka zawsze powtarza: „Człowiek powinien tak wybierać pasję życia, żeby była jego jedyną pasją. Konsekwentnie i bez rozdrabniania się”.
Jesienią 2000 roku weszła na środkowy wierzchołek Shisha Pangma Middle w Chinach o wysokości 8013 m n.p.m.
W 2001 roku jako pierwsza kobieta weszła na Lhotse – 8501 m n.p.m., czyli czwarty co do wysokości szczyt świata.
W 2001 weszła również na Cho Oyu – himalajski ośmiotysięcznik.
Rok 2003 to wspięcie się na Gaszerbrum II w Karakorum, czyli szczyt mierzący 8034 m n.p.m.
W 2006 roku jako pierwsza kobieta weszła na Makalu o wysokości 8485 m n.p.m. Podczas wyprawy spędziła 10 godzin na lodowej półce bez żadnej osłony, namiotu, karimaty. Musiała skorzystać z pomocy Włochów, którzy spinali się przed nią. Podczas zejścia pojawiły się przykurcze palców, straciła w nich czucie. Przyszły także halucynacje, będące wynikiem odwodnienia.

Korona Ziemi

Anna Czerwińska jest pierwszą Polką, która weszła na Koronę Ziemi. Większość kosztów wypraw pokryła sama, pomogła jej w tym firma, którą otworzyła. Korona Ziemi była bardzo oszczędnie finansowana i kosztowała ją około 120 tysięcy dolarów. W ramach projektu zdobywania Korony Ziemi weszła na: Mont Blanc, Aconcagua, Kilimandżaro, Denali (McKinley), Elbrus, Górę Kościuszki, Masyw Vinsona, Jaya i Mont Everest.

Anna Czerwińska – książki

Anna Czerwińska jest autorką wielu branżowych artykułów o wspinaczce, np. w Taterniku. W 1989 roku wydano jej książkę Broad Peak ’83 tylko dwie, która opowiada o jej wspinaczce na Broad Peak wraz z Krystyną Palmowską.

Alpinistka wydała kilka książek z tematyki górskiej, m.in. znany cykl pięciu wydawnictw z serii GórFanka: GórFanka. Moje ABC w skale i lodzie, GórFanka. Na szczytach Himalajów, GórFanka. W Karakorum 1979 – 1986, GórFanka powraca w Karakorum i GórFanka na himalajskiej ścieżce. Jest to opowieść o karierze Czerwińskiej i jej górskich przeżyciach przez trzydzieści lat wspinaczki. Książka ukazuje także zmiany i rozwój tej dyscypliny sportu.

Czerwińska jest również współautorką książek z cyklu Za horyzontem wydanych przez National Geographic Polska, według pomysłu Beaty Pawlikowskiej. Wyprawy na koniec świata oraz Między niebem a piekłem to zbiór wspomnień podróżniczych, odkryć oraz relacje z niezwykłych wypraw, które uzupełnione zostały o piękne fotografie.